Kış Görünümlü Bahara İthafen

Uzun soluklu diyebileceğim bir aradan sonra hasretle merhaba. Bugün yağmurlu, soğuk, ıssız bir gün ve korona kabusu “Bugün de sizinle buraları gezmeye geldim.” dedirtmediği için mevsimden yola çıkarak bu yazımda sizinle baharı konuşmaya geldim. Konuşmak size de iyi gelecektir. Siz de deneyin 🙂

Bahar; tazelenmişliğin, yeniliğin ayı, uyanışın adıydı.

En sevdiğim mevsimdir ilkbahar. Yüreğime işleyen kışın soğuğundan uyandırıp, tazeler ruhumu…Bu yıl da uyandırdı ama tazelemedi -henüz-. O eski baharların tadı yok çünkü. Her şey gittikçe sahteleşiyor, tıpkı insanlar gibi.. Mevsim bahar, hissettirdiği ise kış, ayaz…

Hastalık denen o illet de tam bu ayda sarmıştı dört duvarımızı ve hala yürüyor üstümüze üstümüze doğru… Hiçbir şey eskisi gibi değildi artık. Çember daraldı ve hastalık baharlara da bulaştı. Baharların bile bir cazibesi kalmadı.

Öyle seviyorum ki şu menekşeleri “umut var” diye haykırdıklarını duyabiliyorum. “Yeter ki sağlık olsun, yeter ki inancını kaybetme!” diyor. İnsan, bazen sonradan farkediyor  bazı şeyleri… Kaybetmeden bilemiyor hiçbir şeyin değerini… Sağlık kaybedilmeden anlaşılmıyor mesela nefes almanın ne büyük bir nimet olduğu veya denize nazır bir bardak çay içmek gibi basit bir keyfin değerini eve hapsolmak zorunda kaldığında anlıyor insan. Ölüm gelmeden hayatın tadını anlayamadığımız gibi yüzlerdeki maskelerden de anlaşılmıyor insanın gerçek kimliği…

İşte burası o gerçek sanılan -cazibesine kapıldığımız- ama yalan dedikleri o dünya!

Dünya ise bir yaşanmışlık hikayesi. Yaşantıların sonu tecrübe, tecrübelerse doğrulara götürür insanı labirentle. Bazen yanılmadığına adı gibi eminken öyle bir yanıldığını anlar ki insan, şaşar kalır ve buranın dünya olduğunu o zaman anımsar.

Baharın İki Yüzü

Baharlar da insanlar gibi şaşırtır bazen. Gerçi buna şaşkınlık da denilmez özü böyledir baharın, geçmişten gelen normali budur aslında bilinmeyen ve farklı düşünülen. Eskiden beri bahara karlar da düşerdi ama hayat işte o kadar normalleştiriyor ki bazı şeyleri aslını farklı sanıyoruz. Ama baharın ortasında kara kışı yaşatan Rabbe hamdolsun. Hiçbir şey sebepsiz değildir. İnancımızla yürüyoruz yazın sıcağına ve inanıyoruz güzel yarınlara.

“Baharlar hiç gelmez, mevsim hep kış olur” diye seslenen Soner Arıca’ya karşılık veriyor Levent Yüksel inatla “ Sana söz yine baharlar gelecek.” Kulak ver…

İbresi şaşmış bu ilkbahardan herkese sağlıklı ve huzurlu yarınlar diliyorum. Hoşça kalın….