Bir Saatte Eskikaraağaç Leylek Köyü

Bugün sizi Türkiye’nin ilk ve tek leylek köyü olan Eskikaraaağaç ‘a götüreceğim.

Anlık verilen kararları her zaman daha çok sevmişimdir. Çünkü yapacağım bir iş üzerine ne kadar yoğunlaşırsam planım o kadar yolunda gitmez. Her neyse konumuz bu değil 🙂

Eskikaraağaç – Leylekler Köyü

Evvelsi gün de anlık bir planla Bursa’nın bir başka köyünü daha görelim dedik ve rotamızı Eskikaraağaç’a çevirdik.

Eskikaraağaç köyü, Bursa’nın Karacabey ilçesine bağlı. Uluabat gölü kıyısında bir yarımadada bulunan köy, 2011 yılında Avrupa Tabiat Mirası Vakfı tarafından “Avrupa Leylek Köyü” seçilmiş. Tabii leylekler senenin haziran ayında gelip ağustos sonu göç ettikleri için bugün onları görme şansım olmadı. Ancak leylek yuvaları için özellikle yapılmış direkleri boş da olsa sizin için fotoğraflamak istedim.

Göl kenarındaki yürüyüş yoluna çok sayıda bu direklerden dikilmiş. Fotoğrafa bakıp yazın birbiriyle komşu leylek ailelerini izleyerek hoş bir göl kenarı yürüyüşü yapmanın huzurlu mutluluğunu hayal etmeyi size bırakıyorum.

Yazdan kalma bir hava ve bulut cümbüşüyle donanmış tertemiz bir gökyüzüyle köyde hızlandırılmış bir gezintiye çıktık. Hızlandırılmış diyorum çünkü yeğenim Ömer Talha’yı canlı dersine yetiştirmek için bir saatlik zamanımız vardı 🙂 Ben de sessiz sakin, huzur dolu bu köyü hem -hızlı adımlarla- adım adım tanıyıp hem de sizi gezdirebilmek için o köydeki anları ölümsüzleştirdim. Hava da köy de tam fotoğraf makinesiyle çekilmeye layıktı. Ancak ne yeterince vaktim ne de bir fotoğraf makinem vardı. Yine de elimdeki imkanlarla gözümün gördüğü her anı dondurmak istedim. Bir manzarayı çekince aklım diğer bir manzarada kaldı. Hele o sazlıkların arasındaki kayıklar şiir tadında bir görüntü oluşturuyordu. Orada öylece oturup gölün söylediği ezgileri saatlerce dinleyebilirdim.

Solgun benizli ağaçlar, rüzgarın savurduğu sazlıklar, uçsuz bucaksız bir mavi ve sonbahardan kalma gönülden düşen yaprakların şiiriydi bu.

Kuytu köşede kalmış ama yeteneğini yitirmemiş bir ressamın fırçasından çıkan tabloları aratmayan bu güzel yeri bırakıp ayrılmak istemedim.

Eğer bir gün yolunuz Bursa’ya düşerse mutlaka Eskikaraağaç’a gelip bu dinginliği tatmanızı tavsiye ederek sizi o güne dair anılarımla baş başa bırakıyorum.